Miejscowość Mirocin leży w odległości 5 km od miasta Przeworska nad potokiem Mirocińskim. Najstarsza wzmianka o niej pochodzi z roku 1394. (Przywileje Jana z Tamowa).
Mirocin od wieków do 1937 roku należał do Parafii Farnej w Przeworsku. Liczy ok. 1700 mieszkańców, którzy zamieszkują dwie wioski: Mirocin i część Rozborza. W krajobraz wsi wpisują się dwie świątynie, stanowiące centra życia duchowego mieszkańców.
Duszpasterstwo miejscowe rozpoczęło się w roku 1937, kiedy to biskup przemyski Franciszek Barda zezwolił poświęcić kaplicę publiczną, która mieściła się w budynku gminnym. Poświęcenia dokonał O. Jacek Bober, gwardian klasztoru OO. Bernardynów z Przeworska. Uroczystość odbyła się dnia 8 stycznia 1938 r. Kaplica spełniała wówczas rolę kościoła filialnego z Parafii Przeworskiej. Przez dziesiątki lat istnienia parafii pracowali tu liczni księża.
W roku 1945 przybył tu i osiedlił się ks. Wiktor Piotrowski, repatriant. Kuria Biskupia w Przemyślu powierzyła mu obowiązki duszpasterskie w charakterze kapelana podlegającego proboszczowi przeworskiemu. Od roku 1947 w uroczystość Chrystusa Króla, obowiązki duszpasterskie przejął ks. Franciszek Jara w charakterze kapelana. Dnia 14 stycznia 1948r. dekretem Kurii Biskupiej w Przemyślu kapelania w Mirocinie została przemianowana na wikariat eksponowany. Dzięki staraniom proboszcza na miejscu drewnianej kaplicy w roku 1957, w ciągu 14 dni, zbudowano kościół murowany p.w. Niepokalanego Serca NMP, dziś spełniający rolę kościoła filialnego. W roku 1958 poświęcił go bp Stanisław Jakiel, sufragan przemyski, oraz konsekrował dzwon imieniem „Maryja”. Z ofiarności parafian, ufundowano nowy ołtarz z pancernym tabernakulum, ambonę, chrzcielnicę i ławki dla wiernych, zaś dziedziniec kościelny otoczono trwałym ogrodzeniem. Po 22 latach pasterzowania w Mirocinie, dnia 7 VI 1969r., zmarł ks. Franciszek Jara, który został pochowany na tutejszym cmentarzu. Po jego śmierci duszpasterzem w parafii został ks. Stanisław Matuła. W 1971r. zbudowano nowy ołtarz soborowy, konfesjonał, ławki ruchome i umeblowano zakrystię. Księdzu Stanisławowi parafia zawdzięcza też powstanie budynku do katechizacji.
Od 1 sierpnia 1972r. duszpasterzowanie objął ks. Józef Śnieżek. W 1973r. pokryto dach blachą ocynkowaną i powiększono chór. Rok później założono nową instalację elektryczną i 5-piecowe ogrzewanie elektryczne. Ponadto za czasów proboszczowania ks. Śnieżka wyremontowano kościół Matki Bożej, wybudowano nowy kościół i rozpoczęto budowę nowej plebanii. Polichromię kościoła wykonał w 1974r. Kazimierz Florek z Sanoka. Założono też modrzewiową boazerię i ufundowano nowe stacje drogi krzyżowej, wyrzeźbione w drzewie lipowym przez artystę rzeźbiarza Jerzego Lalickiego. Poświęcenia dokonał ks. bp ordynariusz Ignacy Tokarczuk dnia 9 III 1975r. W roku 1977 parafianie ufundowali nowe organy, jako wotum, które poświęcił ks. bp Ignacy Tokarczuk dnia 20 VIII 1977r., podczas obchodu uroczystości 600-lecia diecezji przemyskiej w tutejszej parafii. Do czasu wybudowania nowej świątyni kościół Matki Bożej pełnił funkcję kościoła parafialnego.
Projekt nowej świątyni wykonał inż. Władysław Jagiełło. Prace nad budową kościoła rozpoczęły się od wykopania fundamentów, co miało miejsce 26 sierpnia 1983 roku. Nastąpiła pełna mobilizacja przy budowie kościoła i już rok później został poświęcony kamień węgielny. W dniu odpustu św. Judy Tadeusza 28 X 1984r. dekretem ks. bpa Ignacego Tokarczuka została utworzona Parafia p.w. Świętego Judy Tadeusza i Świętego Brata Alberta w Mirocinie-Rozborzu. Na mocy tego dekretu parafia została utworzona z Mirocina i części mieszkańców Rozborza (214 domów). Uroczystego poświęcenia nowego kościoła dokonał 3 XI 1985r. ordynariusz przemyski ks. bp Ignacy Tokarczuk. Duży wkład w budowę kościoła oprócz miejscowych duszpasterzy włożyli księża rodacy: ks. Stanisław Folta – długoletni proboszcz Parafii Rzeszów-Staroniwa oraz ks. Józef Czerniecki – salezjanin.
Kościół powstał na miejscu dawnej cerkwi grekokatolickiej, spalonej w 1944 r. Został usytuowany osią główną w kierunku północ-południe. W rzucie poziomym ma kształt nieregularny. Jest dwupoziomowy z chórem nad kruchtą. W latach 1989-1998 proboszczem parafii był ks. Jan Syrylak. W tym czasie wybudowano dzwonnicę, ufundowano dzwony, kontynuowano też prace budowlane przy kościele.
Wraz w przyjściem nowego proboszcza w roku 1998 ks. Jana Strojka dokończono budowę plebanii, w której mogli już zamieszkać kapłani. Ponadto ogrodzono kościół i cmentarz parafialny. Dolny kościół został zaadaptowany jako kaplica przedpogrzebowa. Po trzech latach ks. Jan Strojek został przeniesiony do Parafii Przemienienia Pańskiego w Brzozowie, a funkcję proboszcza objął ksiądz Stanisław Motak. W tym czasie wykonano dalsze niezbędne prace wykończeniowe przy kościele i plebanii a także zakupiono organy elektryczne. Ostatnim przedsięwzięciem duszpasterskim ks. Stanisława Motaka była peregrynacja kopii obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej. Przeżywał ją w stanie zaawansowanej choroby nowotworowej, która doprowadziła Go do przedwczesnej śmierci 7 kwietnia 2004 r. Następnie parafię obejmuje nowy proboszcz ks. Jan Częczek. Prawie 7 –letni czas pobytu w parafii księdza Jana wypełnia praca w Wydziale Katechetycznym Kurii Metropolitalnej, posługa rekolekcjonisty, a przede wszystkim duszpasterstwo parafialne. Od 25 sierpnia 2011 roku funkcję proboszcza pełni ks. Ryszard Królicki. Jeszcze staraniem poprzedniego proboszcza ks. Jana Częczka oraz nowej dyrektor Zespołu Szkół w Mirocinie P. mgr Krystyny Serwańskiej nadano szkole tytuł bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Uroczystości nadania imienia oraz poświęcenia sztandaru szkoły w samym dniu wspomnienia męczeństwa ks. Jerzego 19 października przewodniczył ks. bp Adam Szal.
Swoją obecnością na tym wspaniałym święcie szkoły zaszczyciła nas siostra ks. Jerzego Popiełuszki p. Teresa Boguszewska wraz z córką. Renowacja misji św. w listopadzie 2012 r. została połączona z nawiedzeniem krzyża papieskiego, cennej relikwii po św. Janie Pawle II.
Pośród prac materialnych przy naszych świątyniach wykonano:
- kościół parafialny: wymiana żelaznych okien na aluminiowe (35 sztuk) – 2012 r., wymiana ogrzewania węglowego na gazowe (2012), renowacja granitowych schodów wejściowych do kościoła (2015), wymiana nagłośnienia akustycznego (2016), instalacja kurantów na wieży kościoła, odnowienie trzech dzwonów i instalacja automatycznego napędu (2016), termoizolacja betonowego stropu kościoła.
- kościół Matki Bożej (filialny): ogrzewanie promiennikowe 2014), zakup organów elektronicznych (2015), ekran do pieśni, wymiana nagłośnienia (2016), renowacja i konserwacja drewnianego ołtarza oraz ambony (2016).
Od 11 lat nasza parafia gości w okresie Bożego Narodzenia uczestników Powiatowego Przeglądu Kolęd i Pastorałek. Drugi już rok funkcjonuje rowerowa grupa pielgrzymkowa, łącząca wiarę z relaksem i odpoczynkiem.
Agata Homik