Miejscowość Mirocin leży w odległości 5 km od miasta Przeworska nad potokiem Mirocińskim. Najstarsza wzmianka o niej pochodzi z roku 1394. (Przywileje Jana z Tamowa).

Mirocin od wieków do 1937 roku należał do Parafii Farnej w Przeworsku. Liczy ok. 1700 mieszkańców, którzy zamieszkują dwie wioski: Mirocin i część Rozborza. W krajobraz wsi wpisują się dwie świątynie, stanowiące centra życia duchowego mieszkańców.

Duszpasterstwo miejscowe rozpoczęło się w roku 1937, kiedy to biskup przemyski Franciszek Barda zezwolił poświęcić kaplicę publiczną, która mieściła się w budynku gminnym. Poświęcenia dokonał O. Jacek Bober, gwardian klasztoru OO. Bernardynów z Przeworska. Uroczystość odbyła się dnia 8 stycznia 1938 r. Kaplica spełniała wówczas rolę kościoła filialnego z Parafii Przeworskiej. Przez dziesiątki lat istnienia parafii pracowali tu liczni księża.

W roku 1945 przybył tu i osiedlił się ks. Wiktor Piotrowski, repatriant. Kuria Biskupia w Przemyślu powierzyła mu obowiązki duszpasterskie w charakterze kapelana podlegającego proboszczowi przeworskiemu.  Od roku 1947 w uroczystość Chrystusa Króla, obowiązki duszpasterskie przejął ks. Franciszek Jara  w charakterze kapelana. Dnia 14 stycznia 1948r. dekretem Kurii Biskupiej w Przemyślu kapelania w Mirocinie została przemianowana na wikariat eksponowany. Dzięki staraniom proboszcza na miejscu drewnianej kaplicy w roku 1957, w ciągu 14 dni, zbudowano kościół murowany p.w. Niepokalanego Serca NMP, dziś spełniający rolę kościoła filialnego. W roku 1958 poświęcił go bp Stanisław Jakiel, sufragan przemyski, oraz konsekrował dzwon imieniem „Maryja”. Z ofiarności parafian, ufundowano nowy ołtarz z pancernym tabernakulum, ambonę, chrzcielnicę i ławki dla wiernych, zaś dziedziniec kościelny otoczono trwałym ogrodzeniem. Po 22 latach pasterzowania w Mirocinie, dnia 7 VI 1969r., zmarł ks. Franciszek Jara, który został pochowany na tutejszym cmentarzu. Po jego śmierci duszpasterzem w parafii został ks. Stanisław Matuła. W 1971r. zbudowano nowy ołtarz soborowy, konfesjonał, ławki ruchome i umeblowano zakrystię. Księdzu Stanisławowi parafia zawdzięcza też powstanie budynku do katechizacji.

Od 1 sierpnia 1972r. duszpasterzowanie objął ks. Józef Śnieżek. W 1973r. pokryto dach blachą ocynkowaną i powiększono chór. Rok później założono nową instalację elektryczną i 5-piecowe ogrzewanie elektryczne. Ponadto za czasów proboszczowania ks. Śnieżka wyremontowano kościół Matki Bożej, wybudowano nowy kościół i rozpoczęto budowę nowej plebanii. Polichromię kościoła wykonał w 1974r. Kazimierz Florek z Sanoka. Założono też modrzewiową boazerię i ufundowano nowe stacje drogi krzyżowej, wyrzeźbione w drzewie lipowym przez artystę rzeźbiarza Jerzego Lalickiego. Poświęcenia dokonał ks. bp ordynariusz Ignacy Tokarczuk dnia 9 III 1975r. W roku 1977 parafianie ufundowali nowe organy, jako wotum, które poświęcił ks. bp Ignacy Tokarczuk dnia 20 VIII 1977r., podczas obchodu uroczystości 600-lecia diecezji przemyskiej w tutejszej parafii. Do czasu wybudowania nowej świątyni kościół Matki Bożej pełnił funkcję kościoła parafialnego.

K-ł św. Judy Tadeusza - MirocinProjekt nowej świątyni wykonał inż. Władysław Jagiełło. Prace nad budową kościoła rozpoczęły się od wykopania fundamentów, co miało miejsce 26 sierpnia 1983 roku. Nastąpiła pełna mobilizacja przy budowie kościoła i już rok później został poświęcony kamień węgielny. W dniu odpustu św. Judy Tadeusza 28 X 1984r. dekretem ks. bpa Ignacego Tokarczuka została utworzona Parafia p.w. Świętego Judy Tadeusza i Świętego Brata Alberta w Mirocinie-Rozborzu. Na mocy tego dekretu parafia została utworzona z Mirocina i części mieszkańców Rozborza (214 domów). Uroczystego poświęcenia nowego kościoła dokonał 3 XI 1985r. ordynariusz przemyski ks. bp Ignacy Tokarczuk. Duży wkład w budowę kościoła oprócz miejscowych duszpasterzy włożyli księża rodacy: ks. Stanisław Folta – długoletni proboszcz Parafii Rzeszów-Staroniwa oraz ks. Józef Czerniecki – salezjanin.

Kościół powstał na miejscu dawnej cerkwi grekokatolickiej, spalonej w 1944 r. Został usytuowany osią główną w kierunku północ-południe. W rzucie poziomym ma kształt nieregularny. Jest dwupoziomowy z chórem nad kruchtą. W latach 1989-1998 proboszczem parafii był ks. Jan Syrylak. W tym czasie wybudowano dzwonnicę, ufundowano dzwony, kontynuowano też prace budowlane przy kościele.

dsc_1399mWraz w przyjściem nowego proboszcza w roku 1998 ks. Jana Strojka dokończono budowę plebanii, w której mogli już zamieszkać kapłani. Ponadto ogrodzono kościół i cmentarz parafialny. Dolny kościół został zaadaptowany jako kaplica przedpogrzebowa. Po trzech latach ks. Jan Strojek został przeniesiony do Parafii Przemienienia Pańskiego w Brzozowie, a funkcję proboszcza objął ksiądz Stanisław Motak. W tym czasie wykonano dalsze niezbędne prace wykończeniowe przy kościele i plebanii a także zakupiono organy elektryczne. Ostatnim przedsięwzięciem duszpasterskim ks. Stanisława Motaka była peregrynacja kopii obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej. Przeżywał ją w stanie zaawansowanej choroby nowotworowej, która doprowadziła Go do przedwczesnej śmierci 7 kwietnia 2004 r. Następnie parafię obejmuje nowy proboszcz ks. Jan Częczek. Prawie 7 –letni czas pobytu w parafii księdza Jana wypełnia praca w Wydziale Katechetycznym Kurii Metropolitalnej, posługa rekolekcjonisty, a przede wszystkim duszpasterstwo parafialne. Od 25 sierpnia 2011 roku funkcję proboszcza pełni ks. Ryszard Królicki. Jeszcze staraniem poprzedniego proboszcza ks. Jana Częczka oraz nowej dyrektor Zespołu Szkół w Mirocinie P. mgr Krystyny Serwańskiej nadano szkole tytuł bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Uroczystości nadania imienia oraz poświęcenia sztandaru szkoły w samym dniu wspomnienia męczeństwa ks. Jerzego 19 października przewodniczył ks. bp Adam Szal.

Swoją obecnością na tym wspaniałym święcie szkoły zaszczyciła nas siostra ks. Jerzego Popiełuszki p. Teresa Boguszewska wraz z córką. Renowacja misji św. w listopadzie 2012 r. została połączona z nawiedzeniem krzyża papieskiego, cennej relikwii po św. Janie Pawle II.

Pośród prac materialnych przy naszych świątyniach wykonano:

  • kościół parafialny: wymiana żelaznych okien na aluminiowe (35 sztuk) – 2012 r., wymiana ogrzewania węglowego na gazowe (2012), renowacja granitowych schodów wejściowych do kościoła (2015), wymiana nagłośnienia akustycznego (2016), instalacja kurantów na wieży kościoła, odnowienie trzech dzwonów i instalacja automatycznego napędu (2016), termoizolacja betonowego stropu kościoła.
  • kościół Matki Bożej (filialny): ogrzewanie promiennikowe 2014), zakup organów elektronicznych (2015), ekran do pieśni, wymiana nagłośnienia (2016), renowacja i konserwacja drewnianego ołtarza oraz ambony (2016).

Od 11 lat nasza parafia gości w okresie Bożego Narodzenia uczestników Powiatowego Przeglądu Kolęd i Pastorałek. Drugi już rok funkcjonuje rowerowa grupa pielgrzymkowa, łącząca wiarę z relaksem i odpoczynkiem.

Agata Homik